နိုင်ငံတော်သီချင်း - အောင်ခင်မြင့် (Click 05)

Click လုပ်ပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ခင်ဗျာ။

Clickers တို့ရေ... ၁၀ စက္ကန့်နေပြီးမှ ပြန်ထွက်ပေးပါနော။

အချိန် စ,မှတ်ပါပြီ။ 10

ပြန်ထွက်လို့ရပါပြီခင်ဗျာ။

    ကျွန်တော် ကဗျာကဏ္ဍလေးမှာ ဆရာအောင်ခင်မြင့်ရဲ့ "နိုင်ငံတော်သီချင်း" ကဗျာစီးရီးလေးကိုလည်း ထည့်ထားချင်စိတ် ဖြစ်မိလို့ပါခင်ဗျာ။ ဒီကဗျာလေးမှာ အပုဒ်ပေါင်း ၅၀ ပါပါတယ်။ ဆိုတော့... ကဗျာလေးတွေကို အလျဉ်းသင့်သလိုသာ ဖော်ပြသွားပါ့မယ်။ အကယ်လို့ အလုံးစုံ ဖတ်ရှုချင်တယ် ဆိုရင်တော့ ကျော်မွှေးစာပေမှ ထုတ်ဝေထားတဲ့ ဆရာ့ရဲ့  စာအုပ်လေးမှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်ခင်ဗျာ။ သို့ပေကာသိ ဒီကဗျာစီးရီးလေးကို မဖတ်ဖြစ်ခင် ဆရာ့ရဲ့ ခြေဆင်းလေးကိုတော့ ဖတ်သင့်တယ်လို့ မှတ်ယူတဲ့အတွက်ကြောင့် သူနဲ့ပဲ အစပြုလိုက်ပါတယ်ခင်ဗျာ။

နိုင်ငံတော်သီချင်း ခြေဆင်း

ကျောင်းတက်ခေါင်းလောင်း ထိုးပြီ။ ငါတို့အားလုံး ရင်ဘတ်များကို ကော့ပြီး နိုင်ငံတော်သီချင်းကို စတင်သီကျူးလိုက်ကြတယ်။

သမိုင်းဟာ မှောင်တယ်။

၈၈ အရေးအချင်းကြီးကို ငါတို့ ကြုံလိုက်တယ်။ မီးလောင်နေတဲ့ လူတွေနဲ့ ခေါင်းပြတ်ကြီးတွေကလည်း တွေ့ဖန်များတော့ ရိုးသွားတာပဲ။ တီဗီမှာ စတားစကီးနဲ့ ဟတ်ချ်စီးရီး ပြနေတုန်း။ ညစဉ် မင်းကွန်းဆရာတော်ကြီးရဲ့ မေတ္တာပို့ကို ကြားရတယ်။ ဆရာတော်ကြီးက အရှေ့အရပ်၌ရှိသော ဆိုတဲ့အချိန်မှာ အနောက်အရပ်မှာ သေနတ်သံတွေ ကြားရတယ်။ ‘နဖူးပြောင်ပြောင် ရူးကြောင်ကြောင် ဦးမောင်မောင်ကို အရူးထောင်ပို့လိုက်’ လို့ ငါ့ညီအငယ်ဆုံးလေးက အော်တယ်။ အဲဒီအချိန်က သူ့ရဲ့ ပိုးစားထားတဲ့ သွားတွေတောင် အကုန်ပြန်မပေါက်သေးဘူး။ အာဏာသိမ်းလိုက်တဲ့ ညမှာ အမေက ဆီးခဏခဏသွားတယ်။

ပြတင်းပေါက်ကနေ ရပ်ကြည့်နေတဲ့ လူဝီ ၁၄ ဘုရင်ကြီးကို ငါတို့ လက်ခလယ်ထောင်ပြခဲ့တယ်။

၉၀ ပြည့်နှစ်များရောက်တော့ ငါ ဆေးကျောင်းတက်တယ်။ ရည်းစားစထားတယ်။ လပ်ကီးစထရိုက် ဆေးလိပ်ဘူးကို ဂျင်းဘောင်းဘီနောက်အိပ်ထဲ ထည့်ထည့်ထားလို့ ဆေးလိပ်တွေက သောက်တဲ့အချိန်ဆို ပြားနေတယ်။

ကားမှန်တွေကို စတေကာကပ်တဲ့ခေတ်/ ကားထဲမှာ စော်ကစ်တဲ့ခေတ်။ ငါတို့ဟာ အမှောင်ထဲမှာ ပိုးစုန်းကြူးများပမာ ပျံဝဲနေခဲ့ပါတယ်။

ဂိုယာရဲ့ Black Paintings တွေထဲက အမှောင်မိုက်ဆုံးကတော့ သူ့သားသူ ပြန်စားနေတဲ့ စေတန် (Saturn Devouring His Son) ဆိုတဲ့ လက်ရာပဲ။ အဲဒီမှာတွေ့ရတဲ့ အနိဌာရုံရဲ့ ကဗျာဗေဒ (The Poetics of Horror) နဲ့ အခု ဒီကဗျာစီးရီးကို ငါ ရေးတယ်။ တကယ်က နတ်မိစ္ဆာတစ်ပါးဟာ ညစဉ် ငါ့ခေါင်းထဲကနေ နှုတ်တိုက်ချပေးခဲ့တာ ငါက အလွယ်တကူ လိုက်ကူးရုံမျှ။

ဒီဘက်ခေတ်ရောက်တဲ့အထိ Slayer ရဲ့ အော်သံများ ငါတို့ခေါင်းထဲက မထွက်။ အခုတော့ မီးပွိုင့်တွေမှာ အလံတော်လေးတွေ လိုက်ရောင်းနေတယ်။

ငါ့ကဗျာဟာ မှောင်မိုက်တယ်။ ကဗျာတစ်ပိုဒ်ချင်းဟာ  ထောင်အခန်း တစ်ခုစီပမာ။ မတ္ထာဖာတွေကိုလည်း ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်တဲ့ ကိရိယာများလို ငါ သုံးခဲ့တယ်။

သမိုင်းနဲ့ မှတ်ဉာဏ်ဟာ လိင်ဆက်ဆံနေကြ။ အမှောင်ထဲမှာ ညည်းညူသံများ၊ ရယ်သံများ၊ ငိုသံများ။

နိုင်ငံတော်သီချင်းဟာ ဟိုအဝေးမှာ မသဲမကွဲ။

အောင်ခင်မြင့်  

ဆရာအောင်ခင်မြင့်၏ နိုင်ငံတော်သီချင်း ကဗျာစာအုပ်မှ ကူးယူဖော်ပြခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

မိတ်ဆွေတို့အားလုံး ဂရုစိုက်ကြပါခင်ဗျာ။